Duchowa Adopcja 2006

ODDAJĘ MOJE SERCE NAJMNIEJSZEMU I BEZBRONNEMU

„Człowiekiem jest również nienarodzone dziecko: co więcej, Chrystus w sposób uprzywilejowany utożsamia się z ‘najmniejszymi’; jak więc można nie widzieć szczególnej Jego obecności w istocie jeszcze nienarodzonej, spośród wszystkich istot prawdziwie najmniejszej, najsłabszej, pozbawionej jakiegokolwiek środka obrony, nawet głosu, która nie może protestować przeciw ciosom godzącym w jej najbardziej podstawowe prawa.”  /Jan Paweł II, Rzym, 26 stycznia 1980r./

W Święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, 8 września 2006 roku, w krośnieńskim kościele OO. Franciszkanów, pod wezwaniem Nawiedzenia NMP, na uroczystej Mszy Świętej została podjęta Duchowa Adopcja Dziecka Poczętego. Na zaproszenie Proboszcza Parafii, O. Piotra Głoda, Mszy Świętej przewodniczył Krajowy Opiekun dzieła Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego – O. Stanisław Jarosz, wicegenerał Zakonu Paulinów, który przyjechał do nas na tę uroczystość specjalnie z Jasnej Góry.

To już po raz piąty, z inicjatywy Rycerstwa Niepokalanej, składaliśmy Matce Bożej na urodziny ten szczególny modlitewny prezent.

W wygłoszonym do nas słowie Ojciec  Stanisław zachęcał nas do modlitwy za dzieci poczęte. Polega ona na codziennym odmawianiu przez dziewięć miesięcy  Dziesiątka Różańca oraz krótkiej modlitwy w intencji jednego nienarodzonego dziecka, którego życie jest zagrożone aborcją. Ta niezwykła modlitwa, zdaniem O. Opiekuna, zmienia serce i mentalność narodu, zmienia oblicze świata, który boi się życia. Sam Bóg wspiera nas łaską, abyśmy mogli wytrwać i być pomocą dla Maryi, która jest Matką każdego dziecka, także tego niechcianego. Ta bezinteresowna modlitwa jest także wielkim darem dla nas, prostując ścieżki naszego życia. „Odwagi! Bóg zrobił wszystko! Teraz trzeba naszej odpowiedzi!” tym gorącym wezwaniem O. Jarosz zakończył swoją homilię.

W modlitwę za dzieci poczęte zaangażowani są młodzi i osoby starsze, kobiety i mężczyźni. Każdy może zostać duchową matką lub ojcem! Nawet nasi Ojcowie Franciszkanie!

Aż siedemdziesiąt osób złożyło na ręce Ojca Proboszcza deklaracje Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego i otrzymało specjalne Błogosławieństwo.

Rafał, uczeń pierwszej klasy szkoły średniej,   podjął się Duchowej Adopcji, ponieważ: „jest to dzieło, które ratuje życie temu najmniejszemu i nie wyobraża sobie nie uczestniczyć w tym cudownym przedsięwzięciu”.

Kasia, studentka pierwszego roku, uzasadnia swoją decyzję o modlitwie: „Jako młoda kobieta, która kiedyś będzie matką, pragnę już tu i teraz pomóc tym, którzy nie doceniają w pełni daru macierzyństwa i ojcostwa. Wierzę, że dzięki mojej modlitwie, to dzieciątko zostanie uratowane i wyrośnie na wspaniałego człowieka. Jest to dla mnie taki malutki dar dla Boga, który mogę dać bezinteresownie z siebie, i który przyniesie dobre i piękne owoce.”

Bartek i Kasia wraz ze swymi rodzicami po raz piąty przystąpili do modlitwy za dzieci poczęte. Bartuś ma 12 lat i chodzi do szkoły podstawowej. Codzienna modlitwa daje mu ogromną satysfakcję i cieszy się, że w ten sposób może pomagać nienarodzonym dzieciom. Kasia, jego starsza siostra, jest uczennicą II klasy gimnazjum. Modli się, ponieważ „wie, że dzięki temu, nieznane dziecko będzie żyło.” Chciałaby zachęcić wszystkich do szerzenia tego pięknego dzieła, ponieważ „odmawianie jednego Dziesiątka Różańca nie jest trudne.”

Po Mszy Świętej przeszliśmy do kaplicy MB Różańcowej, gdzie nad piękną i zabytkową chrzcielnicą jest zawieszony obraz MB z Guadalupe, patronki życia od poczęcia do naturalnej śmierci.

Za wstawiennictwem Matki Bożej i św. Józefa wspólnotowo pomodliliśmy się  w intencji duchowo adoptowanych dzieci, a także  ich rodziców, prosząc Boga o miłość i odwagę dla nich, aby swoje dzieci pozostawili przy życiu, które  On sam im przeznaczył.

Tak uroczyście rozpoczęta dziewięciomiesięczna modlitwa jest naszą odpowiedzią na apel jaki skierował do nas Jan Paweł II w encyklice „Ewangelium vitae”:

„Bronić życia i umacniać je, czcić je i kochać – oto zadanie,

które Bóg powierza każdemu człowiekowi ”.

zobacz fotografie z Duchowej Adopcji 08.09.2006

zobacz fotografie z Duchowej Adopcji 08.09.2007

Wspomnienie

Pamiętaj,
O, najłaskawsza Dziewico, Maryjo z Guadalupe,
że w swoich niebiańskich objawieniach na górze Tepeyac,
uczyniłaś obietnicę okazania Swego współczucia i litości każdemu, kto Cię kocha i ufa Tobie,
szukającym Twojej pomocy i wzywającym Ciebie w swoich potrzebach i nieszczęściach.
Uczyniłaś obietnicę wysłuchania naszych próśb, by otrzeć nasze łzy i dać nam pocieszenie, i ulgę. Nigdy nie słyszano, aby ktokolwiek uciekający się pod Twoją obronę, błagał Twojej pomocy lub szukał Twojego wstawiennictwa, także w zwyczajnych sprawach lub osobistych niepokojach, został opuszczony bez pomocy.
Ożywieni tym przekonaniem wznosimy nasze serca do Ciebie, Maryjo, zawsze Dziewico, Matko Prawdziwego Boga! Zmartwieni ciężarem naszych grzechów przybywamy, by upaść na ziemię przed Twą dostojną Obecnością pewni, że spełnisz wobec nas swe miłosierne obietnice. Jesteśmy pełni nadziei, że, stojąc w Twym cieniu dającym ochronę, nie dosięgnie nas niepokój, ani nie dosięgnie nas nieszczęście, ani choroba, ani inny smutek.
Zechciałaś pozostać między nami poprzez swój godny podziwu Wizerunek, przedstawiający Ciebie, naszą Matkę, nasze zdrowie i nasze życie. Stojąc w zasięgu Twojego matczynego spojrzenia i uciekając się do Ciebie ze wszystkimi naszymi potrzebami, nie potrzebujemy niczego więcej. O, Święta Matko Boża, nie gardź naszymi prośbami, ale w swoim miłosierdziu wysłuchaj i odpowiedz nam. (Tutaj wspominamy naszą prośbę i odmawiamy 5. razy "Zdrowaś Maryjo" by uczcić cztery objawienia Juanowi Diego i jedno Juanowi Bernardino).

Wspomnienie

Pamiętaj,
O, najłaskawsza Dziewico z Guadalupe, że w swoich objawieniach na Górze Tepeyac obiecałaś okazać litość i współczucie dla wszystkich, którzy szukają u Ciebie pomocy i ochrony.
Wspominając na to, wysłuchaj naszych próśb i daj nam pocieszenie i ulgę. Jesteśmy pełni nadziei, że powierzając się twojej pomocy, nic nie może nas zmartwić lub zaatakować. Tak jak pozostałaś z nami przez Twój godny podziwu Obraz, tak też wyjednaj nam łaski, o które prosimy. Amen.

Modlitwa

Maryjo z Guadalupe, Różo Duchowna, wstaw się za Świętym Kościołem, ochraniaj Pontyfikat Ojca Świętego, pomagaj wszystkim, którzy wzywają Ciebie w swoich prośbach, i ze względu na to, że jesteś zawsze Dziewicą, Maryją, Matką Prawdziwego Boga, wyjednaj dla nas u Swego Najświętszego Syna łaskę wytrwania w wierze, słodkiej nadziei pośrodku smutków życiowych, łaskę płonącego miłosierdzia oraz drogocenny dar ostatecznej wytrwałości.Amen.
(Jeden raz "Ojcze nasz...", "Zdrowaś Maryjo...", "Chwała Ojcu..." we wdzięczności za Cudowny Wizerunek jako kontynuację Cudu i świadectwa.)

Modlitwa Ojca Świętego Jana Pawła II o życie

O Maryjo,
jutrzenko nowego świata,
Matko żyjących,
Tobie zawierzamy sprawę życia:
spójrz, o Matko, na niezliczone rzesze
dzieci, którym nie pozwala się przyjść na świat,
ubogich, którzy zmagają się z trudnościami życia,
mężczyzn i kobiet - ofiary nieludzkiej przemocy,
starców i chorych zabitych przez obojętność
albo fałszywą litość.
Spraw, aby wszyscy wierzący w Twojego Syna
potrafili otwarcie i z miłością głosić
ludziom naszej epoki
Ewangelię życia.
Wyjednaj im łaskę przyjęcia jej
jako zawsze nowego daru,
radość wysławiania jej z wdzięcznością
w całym życiu
oraz odwagę czynnego i wytrwałego
świadczenia o niej,
aby mogli budować,
wraz z wszystkimi ludźmi dobrej woli,
cywilizacje prawdy i miłości
na cześć i chwałę Boga Stwórcy,
który miłuje życie.

W Rzymie, u Św. Piotra, dnia 25 marca 1995, w uroczystość Zwiastowania Pańskiego, w siedemnastym roku mego Pontyfikatu.

Modlitwa Papieża Jana Pawła II

Dziewico Niepokalana,
Matko Boga prawdziwego i Matko Kościoła!
Ty, Która z tego miejsca objawiasz Twą łaskawość i współczucie
dla wszystkich, co uciekają się pod Twą opiekę,
wysłuchaj modlitwy, wznoszonej do Ciebie z synowską ufnością
i przedstaw ją Twemu Synowi, Jezusowi, naszemu jedynemu
Odkupicielowi.
Matko miłosierdzia. Nauczycielko ukrytej i cichej ofiary,
Tobie, wychodzącej nam naprzeciw, my, grzesznicy,
oddajemy w tym dniu całą naszą istotę
i całą naszą miłość.
Oddajemy Ci także nasze życie, nasze prace,
nasze radości, naszą słabość i nasze cierpienia.

Udziel pokoju, sprawiedliwości i pomyślności naszym ludom,
gdyż wszystko, co mamy
i czym jesteśmy, powierzamy Twojej trosce,
Pani Matko nasza.
Chcemy być całkiem Twoi, z Tobą przemierzać drogę pełnej wierności Chrystusowi w Jego Kościele:
z miłością zawsze prowadź nas za rękę.
Dziewico z Guadalupe, Matko Ameryk, prosimy Cię za wszystkimi Biskupami, by wiedli wiernych
ścieżkami żarliwego życia chrześcijańskiego, ścieżkami miłości i pokornej służby Bogu i duszom.
Spójrz, jak wielkie jest żniwo
i wstaw się u Pana, by głodem świętości
napełnił cały Lud Boży i wzbudził liczne powołania:
kapłanów i zakonników, mocnych w wierze i gorliwych rozdawców tajemnic Bożych.
Daj naszym rodzinom tę łaskę,
by kochały i szanowały poczynające się życie,
z tą samą miłością, z jaką Ty w łonie Twoim
poczęłaś życie Syna Bożego.
Święta Dziewico, Maryjo, Matko Pięknej Miłości,
chroń nasze rodziny, by zawsze trwały w zgodzie
i błogosław wychowaniu naszych dzieci.
Nadziejo nasza, spójrz na nas z litością,
naucz nas iść zawsze do Jezusa, a jeśli upadniemy
pomóż nam się podźwignąć i wrócić do Niego
przez wyznanie naszych win
i naszych grzechów w sakramencie Pokuty,
dającym spokój duszy.
Błagamy Cię, daj nam wielkie umiłowanie
wszystkich świętych Sakramentów,
które są jak znaki pozostawione przez Twego Syna na ziemi.
Teraz, Matko Święta, z pokojem Bożym w sumieniu,
z sercem wolnym od złości i nienawiści
będziemy mogli nieść wszystkim prawdziwą radość i pokój prawdziwy,
które przychodzą do nas od Twego Syna, Pana naszego Jezusa Chrystusa
który z Ojcem i Duchem Świętym
żyje i króluje na wieki wieków.
Amen.

Modlitwa do Matki Bożej za nienarodzonych i ofiary aborcji

Święta Matko Boga i Kościoła, nasza Pani z Guadalupe,
Zostałaś wybrana przez Ojca dla Syna w Duchu Świętym.
Jesteś Niewiastą obleczoną w słońce, która troszczy się o narodziny Chrystusa
Podczas gdy szatan, czerwony smok, czeka by pożreć Twe Dziecko.
Podobnie czynił Herod szukający aby zniszczyć Twego Syna, Naszego Pana i Zbawiciela Jezusa Chrystusa, dokonując podczas tego rzezi wielu niewinnych dzieci.
Tak dzisiaj czyni się przez aborcję, zabijając wiele niewinnych, nienarodzonych dzieci , przy udziale wielu matek atakujących ludzkie życie i Kościół, Ciało Chrystusa.
Matko Niewiniątek, chwalimy Boga w Tobie za Jego dary dane Tobie przez Twe Niepokalane Poczęcie, Twoją wolność od grzechu; Twoją pełnię łaski, Twoje Macierzyństwo Boga i Kościoła, Twoje Wieczne Dziewictwo i Twoje Wniebowzięcie z ciałem i duszą do nieba.
O, Wybawienie chrześcijan, błagamy Ciebie o ochronę dla wszystkich matek nienarodzonych i dzieci w ich łonach. Wstawiamy się do Ciebie o Twą pomoc w zatrzymaniu holokaustu aborcji. Nakłoń serca aby szanowano życie!
Święta Matko, modlimy się do Twego Bolesnego i Niepokalanego Serca za wszystkie matki i wszystkie nienarodzone dzieci aby mogły żyć tu na ziemi i, dzięki Najdrogocenniejszej Krwi przelanej przez Twego Syna, mogły dostąpić życia wiecznego z Nim w niebie. Modlimy się również do Twego Bolesnego i Niepokalanego Serca za wszystkich dokonujących aborcji i wszystkich stronników aborcji, aby nawrócili się i opowiedzieli się za Twoim Synem, Jezusem Chrystusem, jako za ich Panem i Zbawicielem. Broń wszystkie swoje dzieci w walce przeciw szatanowi i wszystkim złym duchom w tej teraźniejszej ciemności.
Pragniemy aby niewinne nienarodzone dzieci, które umierają bez Chrztu, były ochrzczone i zachowane. Prosimy abyś uzyskała tę łaskę dla nich i żal, pojednanie i wybaczenie od Boga dla ich rodziców i zabójców.

Niech jeszcze raz w historii świata odsłoni się nieskończona moc litościwej miłości. Niech ona położy kres złu. Niech przemieni sumienia. Niech Twoje Bolesne i Niepokalane Serce odsłoni dla wszystkich światło nadziei. Niech Chrystus Król króluje nami, naszymi rodzinami, miastami, narodami i całą ludzkością.
O, łagodna, O kochająca, O słodka Dziewico Maryjo, usłysz nasze prośby i przyjmij ten płacz naszych serc!

O, Matko Boża z Guadalupe, Obrończyni Nienarodzonych, Módl się za nami!

Modlitwa  rodziców  do  Anioła  Stróża dziecka  poczętego

Aniele  Boży  Stróżu  dziecka  poczętego,

którym Dobry  Bóg  nas  obdarował i Twej  opiece powierzył,

prosimy  Cię, abyś  nieustannie czuwał nad  naszym  dzieckiem 

i  wypraszał  mu potrzebne  łaski:

zdrowia, prawidłowego  rozwoju i  szczęśliwego  przyjścia  na  świat.

Wielbiąc  Boga  w  Trójcy  Świętej  Jedynego,

Stwórcę  i  Dawcę  Życia, prosimy  Cię,

aby  ten  błogosławiony  czas  oczekiwania

umocnił  naszą  miłość, pogłębił  więź  małżeńską

i  przyczynił  się  do  wzrostu  wiary

i  nadziei, którą  pokładamy  w  Tobie. Amen 

DROGA KRZYŻOWA NIENARODZONYCH

„Życie ludzkie jest święte, ponieważ od samego początku domaga się «stwórczego działania Boga» i pozostaje na zawsze w specjalnym odniesieniu do Stwórcy, jedynego swego celu. Sam Bóg jest Panem życia, od jego początku aż do jego końca. Nikt, w żadnej sytuacji, nie może rościć sobie prawa do bezpośredniego zniszczenia niewinnej istoty ludzkiej”. (KKK 2258)

Dar życia, który Bóg Stwórca i Ojciec powierzył człowiekowi, domaga się od człowieka, aby miał świadomość nieocenionej jego wartości i przyjmował go w sposób odpowiedzialny. (Donum Vitae)

Spróbujmy przyjrzeć się, jak wygląda Droga Krzyżowa małych, bezbronnych istot ludzkich, którym nie pozwolono przyjść na świat. Wszak i Jezusa zamierzał zabić Herod jak mówi nam ewangelia (Mt 2, 13-16) „Będzie szukał Dziecięcia, aby Je zgładzić... Wtedy Herod widząc, że Mędrcy zawiedli wpadł w straszny gniew. Posłał oprawców do Betlejem i całej okolicy i kazał pozabijać wszystkich chłopców do lat dwóch”. Pragniemy Zbawicielu, wynagrodzić Ci zniewagi wyrządzone przez zabijanie poczętego życia. Któryś cierpiał za nas rany, Jezu Chryste zmiłuj się nad nami; i Ty Matko Bolesna, któraś współcierpiała, przyczyń się za nami.

STACJA I

PAN JEZUS NA ŚMIERĆ SKAZANY

Dziś moja mama dowiedziała się, że ja już żyję w niej od przeszło miesiąca i to pod jej sercem. Niestety nie ucieszyła się mną. Powiedziała straszne słowa: Nie chcę tego dziecka! Nie ma dla niego miejsca w naszym domu!

Jezu, Ty pierwszy usłyszałeś taki wyrok — wysłuchałeś go w milczeniu. Ja nie umiem mówić. Kochana mamo, tato, ja wprawdzie milczę, ale wiem o waszym wyroku na mnie! Pytam Was - Dlaczego? Za co? Pozwólcie mi żyć i kochać... Któryś cierpiał za nas rany...

STACJA II

PAN JEZUS BIERZE KRZYŻ NA SWOJE RAMIONA

Jak trudno jest żyć po wyroku. Wszystko we mnie krzyczy i protestuje. Chcę żyć! Chcę się rozwijać, a wy nie daliście mi tej szansy. Przekreśliliście Boże plany, co do mnie. Mieć tę świadomość, że idzie się na śmierć przedwcześnie i niesprawiedliwie, wziąć taki ciężki krzyż, gdy ma się tak mało sił — to jest strasznie bolesne. Mamo! Tato! Czy wiecie, że ten krzyż, który mi daliście w tej chwili jest za ciężki i niesprawiedliwy?

Jezu! Ty też dźwigałeś krzyż niesprawiedliwie. Wziąłeś go z miłości do wszystkich ludzi. Ja też chcę kochać i być kochanym... Któryś cierpiał za nas rany...

STACJA III

PAN JEZUS PIERWSZY RAZ UPADA POD KRZYŻEM

Mój krzyż, tak jak Twój Jezu, jest bardzo ciężki, przekraczający moje zbyt małe siły. Nic dziwnego, że upadam i załamuję się. Najbliżsi wyrzekli się mnie. Nie kochają mnie i nie oczekują mnie. Jezu, Ty też byłeś sam ze swoim krzyżem. Też upadłeś, ale powstałeś i szedłeś dalej. Czuję, że i ja mam w sobie tyle dynamizmu i tyle sił do życia! Próbuję, więc poderwać się, aby dalej się rozwijać. Tylko proszę dajcie mi szansę... Któryś cierpiał za nas rany...

STACJA IV

PAN JEZUS SPOTYKA MATKĘ SWOJĄ

Matka — czy ja mam matkę?... Wszak ona spotyka się ze mną, bo przecież nosi mnie w swoim łonie. Jej krew dopływa do mnie i tą krwią odżywia mnie. Mamo, dlaczego karmisz mnie dymem z papierosów i alkoholem? Dlaczego spotkania z tobą są takie bolesne?...

Matko Boża, Ty też spotkałaś Swego Syna i Wasze spotkanie było pełne bólu i cierpienia. Ale było ono przepełnione miłością. Jezu jedynie Twoja Matka umie naprawdę kochać. Ona kocha także i mnie, bo jest też moją Matką... Któryś cierpiał za nas rany...

STACJA V

SZYMON CYRENEJCZYK POMAGA NIEŚĆ KRZYŻ PANU JEZUSOWI

Szymon był dobrym człowiekiem. Wprawdzie niechętnie, ale pomógł Ci Jezu nieść krzyż. Zrozumiał wreszcie tajemnicę krzyża. Ktoś powiedział mojej mamie, że ten tak zwany „zabieg” jest niebezpieczny, że powinna się dobrze zastanowić nad decyzją. Mama zawahała się w swoim postanowieniu — nie z miłości do mnie, lecz z obawy o siebie. Och mamo! Gdybyś Ty wiedziała, jaką ulgę sprawiło mi twoje dobre, choć egoistyczne myślenie. Niechcący pomogłaś mi, ulżyłaś. Sprawił to cierpiący Jezus... Któryś cierpiał za nas rany...

STACJA VI

ŚWIĘTA WERONIKA OCIERA TWARZ PANU JEZUSOWI

Drobna, niepozorna, ale odważna i miłosierna kobieta podbiegła z czystą chustą i otarła Twoje Jezu Oblicze. Przyniosła Ci na krótko ulgę... Moja mama zwierzyła się przyjaciółce ze swojej tajemnicy. Ona już chciała jej gratulować i życzyć szczęśliwego rozwiązania, gdy dowiedziała się, że ja jednak się nie urodzę. Jej radość zmieniła się w smutek. Próbowała tłumaczyć mojej mamie, chciała mnie jeszcze ratować. Wielką ulgę mi przyniosła. Otarła moją malutką twarzyczkę nieznajoma, szlachetna jak Weronika. Dziękuję Ci za to heroiczna „Weroniko”... Któryś cierpiał za nas rany...

STACJA VII

PAN JEZUS UPADA POD KRZYŻEM PO RAZ DRUGI

Dobra doradczyni mojej mamy odeszła. Na moich malutkich, słabych ramionkach został tylko krzyż, jeszcze cięższy. I choć się rozwijam, rosnę z każdym dniem tak bardzo się zmieniam, nie umiem sobie poradzić z tym krzyżem, który rośnie wraz ze mną. Przytłacza mnie, więc znów upadam.

Jezu pomóż mi dźwignąć się. Ja chcę żyć! Proszę Cię pomóż też mojej mamie... Któryś cierpiał za nas rany...

STACJA VIII

PAN JEZUS POCIESZA PŁACZĄCE NIEWIASTY

Wiele jest dobrych kobiet i takich, które płaczą nad losem moim i moich braciszków i siostrzyczek, bezbronnych i niewinnych. Te kobiety płaczące zwykle nic nie robią, aby ten nasz — nienarodzonych dzieci — tragiczny los zmienić. Grzeszą zaniedbaniem, gorszą się, a mogłyby jeszcze pomóc — okazać trochę ciepła, wesprzeć. Moja mama potrzebuje miłości!

Jezu, Ty upomniałeś i pouczyłeś płaczące niewiasty, aby płakały raczej nad sobą, swoimi dziećmi i nad grzechami. A więc płaczące niewiasty na wasz ratunek, na wasz protest, na waszą miłość czekają nienarodzone dzieci... Któryś cierpiał za nas rany...

STACJA IX

PAN JEZUS UPADA POD KRZYŻEM PO RAZ TRZECI

Mój krzyż rośnie do ogromnych rozmiarów, powiększa go świadomość zbliżającej się okrutnej śmierci. Ta myśl powoduje, że już prawie umieram. Przeżywam śmiertelne załamanie...

Jezu, tylko Ty jeden wiesz, co dzieje się w mym sercu. Ty jeden rozumiesz moje położenie. Ty Boże, dałeś ludziom wolną wolę, a oni wykorzystują ją, nadużywają najświętszego daru Bożego do czynienia zła... Któryś cierpiał za nas rany...

STACJA X

PAN JEZUS Z SZAT OBNAŻONY

Jestem w pełni rozwoju, wszystko we mnie krzyczy, bo naprawdę chcę żyć! Mamo, gdybyś wiedziała jak bardzo tego pragnę, gdybyś chciała mnie zobaczyć, gdybyś, choć trochę mnie kochała... Umiałabyś poczekać jeszcze i mogłabyś przeżywać niepojętą radość mojego narodzenia. Mamo! Tato! Dlaczego nie chcecie przeżyć moich narodzin?

Jezu, na Ciebie obnażonego patrzyli oprawcy. Dla nas malutkich nawet lekarze mogą stać się mordercami, bo matkom i ojcom zabrakło odwagi... Któryś cierpiał za nas rany...

STACJA XI

PAN JEZUS PRZYBITY DO KRZYŻA

Nadeszła moja ostatnia godzina. Moja mama przyszła do lekarza by mnie zabił. On wziął ostre narzędzie, którym mnie rani wiele razy. Od pierwszego zranienia jeszcze się nie umiera, tylko strasznie się cierpi. Ja się nie skarżę, choć to bardzo boli! Mamo, czy widzisz moją krew? Nie, ty nie chcesz patrzeć na krew. Ostre narzędzie dosięga mnie głęboko rozdziera moje malutkie ciało...

Jezu, w tej męce tylko Ty mnie rozumiesz. Przeżyłeś przybijanie tępymi gwoździami twoich rąk i nóg do krzyża na Golgocie. Dodaj mi siły w moim jakże okrutnym, agonalnym cierpieniu... Któryś cierpiał za nas rany...

STACJA XII

PAN JEZUS UMIERA NA KRZYŻU

Żegnaj moja mamusiu, twoje łono stało się krzyżem, na którym ja umieram. Mimo, że mnie zabijasz, jesteś jednak moją matką. Matką, która nie kocha, która odrzuciła najcenniejszy dar Boży — życie...

Pod krzyżem Chrystusa też stała Matka. Ona kochała, współcierpiała, bo przez krzyż dokonywało się zbawienie świata. Moje cierpienie i śmierć mogą ciebie potępić. Lecz ja się modlę za tych, którzy mnie zabili: „Ojcze przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią”(Łk 23, 34)... Któryś cierpiał za nas rany...

STACJA XIII

PAN JEZUS ZDJĘTY Z KRZYŻA

Jezu, Ciebie po zdjęciu z krzyża położono na kolanach Matki. Ona, patrząc na Ciebie, na Twoje rany konała w swoim sercu i współzbawiała świat. Moja mama nie chce na mnie patrzeć! Moje ciało porozrywane na kawałki wrzucono do kubła. Matka odczuła ulgę, bo pozbyła się już ciężaru, choć zostało jej brzemię wyrzutów sumienia.

Matko Boża i moja Matko, proszę Cię, weź moje ciało w swoje Niepokalane Ręce. Poskładaj je na Zmartwychwstanie... Któryś cierpiał za nas rany...

STACJA XIV

PAN JEZUS ZŁOŻONY DO GROBU

Matka i najwierniejsi przyjaciele złożyli ciało Twoje Panie Jezu do grobu. Dla mnie grobem jest kubeł na śmieci i odpady. Jest to nasz wspólny grób, bo we mnie zamordowano Ciebie Jezu. Wszak Ty powiedziałeś: „Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili” (Mt 25, 45)

Jezu, Tyś trzeciego dnia wstał z martwych, jak to zapowiedziałeś: „Syn Człowieczy będzie wydany w ręce ludzi. Oni Go zabiją, ale trzeciego dnia zmartwychwstanie” (Mt 17, 22-23) Zwycięzco śmierci, w Tobie mam nadzieję...mocną i niezawodną... ZMARTWYCHWSTANIE... Któryś cierpiał za nas rany...

ZAKOŃCZENIE

W dzisiejszym świecie podważana jest tożsamość rodziny, a także pozycja, jaką zajmuje ona w świecie. Ideologiczna agresja, która występuje przeciw rodzinie niszczy jej istotę, a także wartości moralne i duchowe utrudniając jej wypełnienie swoich zadań. Tym samym dąży się do deformacji sumień oraz zatarcia granicy pomiędzy dobrem a złem. Cywilizacja śmierci w coraz większym stopniu opanowuje świat i zagraża człowiekowi. (por. J. Kłys Arena bitwy o życie)

Rodzina jest wspólnotą życia i miłości. Dar życia, który człowiek otrzymał od Stwórcy powinien być postrzegany w ludzkiej świadomości jako wielka wartość i przyjmowany z wielką odpowiedzialnością. Każdy człowiek powinien życia strzec, bronić i kochać je. (K. Majdański bp, Cywilizacja życia)

Bronić życia i umacniać je, czcić je i kochać — oto zadanie, które Bóg powierzył każdemu człowiekowi, powołując go — jako swój żywy obraz — do udziału w Jego panowaniu nad światem... (EV 42)

Żadna okoliczność, żaden cel, żadne prawo na świecie nigdy nie będą mogły uczynić godziwym aktu, który sam w sobie jest niegodziwy, ponieważ sprzeciwia się Prawu Bożemu zapisanemu w sercu każdego człowieka, poznawalnemu przez sam rozum i głoszonemu przez Kościół. (EV 62)